برای رسیدن به هم


هیچ چیز کم نداریم


به غیر از یک معجزه …!!!

از این پس آرزویی نمی کنم مبادا حسرت ِ دوباره ای سبز شود...

خستـــه شــدم


از بس آرزو کـردم


و دیـگـران به آن رسیـدنـد !

فراموش شده ام...


مثل سیب هاى باغ...


تنها زمانى من رابه یاد خواهى آورد...

که دستى غریب براى چیدن من بلند شده باشد…

زندگی سراسر فریادم میزند


اما نمیدانم به کجا مرا میخواند...

گاهی غم ؟ گاهی تنهایی ؟


پس شادیش را در کجا پنهان کرده !!!

خـــــــدایــــــــــــــــــا

در گلویم ابـــر کوچــکی ست


که خیــال بـارش نـــدارد..

میــــــشود مــرا بــغل کنـــی ؟!

صدایی که از جیب پالتوی من می آید از آن هیچ موبایل نداشته ای نیست

دستان نیمه آهنی من است که دارد از فرط بی کسی زنگ می زند...

بعضی وقتها دوست دارم


وقتی بغضم میگیره


خدا بیاد پایین و اشکامو پــاک کنه


دســـتمو بگیره و بگه :


آدمـــا اذیتــت میکنن ؟؟!!!!!

بیـــــــا بـــریـــــــم ....

شبیه کسی شده ام


که پشت دود سیگارش

با خود می گوید :

باید تـَرکـــــ کنم !

ســیگار را...

خانــــه را...

زندگـــی را...

و باز پُــکــی دیگــــر می زند ...

گاهی دست خـــودم را می گیرم می برم هوا خوری


یــاد تو هم که همه جا با من است...تنــهایــی هم که پا به پایم می دود ...


میبینی ؟ وقتی که نیستی هم جمعمان جمع است...

هرکس از این دنیا. . . چیزی برداشت


و من . . . از آن دست برداشتم...

دلم عشق میخواهد...


ولی گمان میکنم قلبم به مانند فاحشه ای هرز و بیخود شده است...


آری من دیگر لیاقت عاشق شدن را ندارم...

در آغوشت که جا میگیرم


عمیقتر گناه میکنم!


من این جهنم را


که هوای بهشتی دارد


با هزاران بهشت خدا


که بی تو هوای جهنم دارد


عوض نمی کنم.

نگران نباش...

من میدانم چگونه

با حسرت نبودنت تا کنم...

فقط برایم بنویس

هنوز میخندی...!

گاهی دلت می شود همانند دیواری سفید


در دستان کودکی خودکار به دست


که تنها چند خط درهم و مبهم می کشد


و البته عمیق . . .

به جنون می کشانی وقتی که در تکرار کوتاه یک دیدار به رفتن می اندیشی............

باید به فکر ساختن یک بادبادک بود….


هنوز هم با کمی نخ و کمی کاغذ می شود به گیسوان طلایی خورشید رسید…

گاهـ ـی حجـ ـم ِ دلــــتنـگی هایـ ـم

آن قــَ ـــ ـدر زیـاد میشود

که دنیــــا

با تمام ِ وسعتش

برایـَم تنگ میشود ...

... دلتنــگـم...

دلتنـــــگ کسی کـــــه

گردش روزگــــارش به من که رسیــــد از

حرکـت ایستـاد...

دلتنگ کسی که دلتنگی هایم را ندید...

دلتنگ ِ خود َم...

خودی که مدتهــــ ــــ ــاست گم کـر د ه ام

زیباترین عکس های دنیا، در اتاق های تاریک ظاهر می شوند؛
پس هر وقت در تاریکی زندگی قرار گرفتی؛
بدان که خدا می خواهد از تو تصویری زیبا بسازد.

گفتم دوستت دارم ،
چه صادقانه پذيرفتي ،
چه فريبنده آغوشم برايت باز شد ،
چه ابلهانه با تو خوش بودم ،
چه کودکانه همه چيزم شدي ،
چه زود نيازمندت شدم ،
چه حقيرانه به خاطر يک کلمه مرا ترک کردي ،
چه ناجوانمردنه وازه غريب خداحافظ به ميان آمد ،
چه بي رحمانه و من سوختم ،
چه عاشقانه ولي هنوز هم دوستت دارم غريبه

مهربونم:

کاش میدانستی چه دردی در این صدا زدن ها نهفته

کاش می دیدی تمام اشتیاق و حسرتی که در پشت خیسی چشمانم

مات و مبهم به زنجیر کشیده شده

داغی اشکهایم گرمی نگاهت را بر گونه هایم حمل می کنند

دلم تنگ است

دلم برایت تنگ است

دلم برای با تو بودن تنگ است

میدانی....دلم برای حرف هایت

درد دلهایت

برای نوازش هایت ...

دلم بدجوری برایت تنگ شده

اشتیاق تلخ تمام وجودم را در بر گرفته....

پایان حکایت من شنیدنیست...


من عاشق او بودم و او عاشق او ...!

آری خورشید ثابت کرد :


حتی طولانی ترین شب نیز با اولین تیغ درخشان نور به پایان می رسد ،


حتی اگر به بلندای یلدا باشد ...


بیدار و امیدوار باش


خورشیدی در راه است ...

به فصل دو نفره ی پاییز نزدیک میشویم ...

طلب صبر برای یک نفره ها... !

آنقدر زمین خورده ام که بدانم
برای برخاستن
نه دستی از برون
که همتی از درون
لازم است ...

حالا اما
نمی خواهم برخیزم
می خواهم اندکی بیاسایم
فردا برمی خیزم
وقتی که فهمیده باشم
چرا زمین خورده ام ...

شمردن بلد نیستم

دوست داشتن بلدم


و گاهی شده...


یکی را دو بار دوست داشته باشم

دو نفر را یک جا


چه کار می شود کرد؟


دوست داشتن بلدم

شمردن بلد نیستم...

چه خوب است که هیچ چیز هرگز
بی نقص نیست
همیشه می توان امید داشت
قفل بسته ی در
زنگ زده باشد
طناب دور گردنت
پوسیده باشد
و سیاهچاله ی اسارتت
شکافی داشته باشد برای ورود نور
یک دنیای ناقص را
همیشه بیشتر از یک بهشت متعالی

می توان دوست داشت!

گر در کنار او بنشینم چه می شود ؟


از دست او ستاره بچینم چه می شود ؟


گفتم چه وقت جان بدهم پیش چشم تو ؟


او ناز کرد و گفت ببینم چه می شود ؟

یک اتاق، اندکی نور، سکوت
من خدایی دارم که همین نزدیکی است ...
در امتداد لحظه هایم، هر روز
در سایه هایی قرمز شناور می شوم
می خندم به عشق فنا شده ی زمینی مان...قاه قاه
معنی ِ اشک ... کبودی، درد رامی دانم
بغض سنگین خاطره را، از نزدیک لمس کرده ام
من در این تاریکی، دور از همه...خدا را می خوانم
خدا را که صدا می زنم...همه ی ذره ها آرام می شود...
یک اتاق،اندکی نور،... من خدا را دارم

هیس
ارام تر باشید

عشقم در اغوش کسی خوابیده است…

نمیدانم از دلتنگی عاشقترم یا از عاشقی دلتنگ تر

فقط میدانم در آغوش منی ، بی آنکه باشی

اگردلت گرفته سکوت کن،

این روزهاهیچ کس معنای دلتنگی رانمیفهمد...

بــــــاور کن خیلی حـــــــرف است

وفـــــــــادار دســـــــــت هایی باشی ،

که یکبار هم لمســـــــشان نکرده ای…

در رویاهایت جایی برایم باز کن ،

جایی که عشق را بشود مثل بازی های کودکی باور کرد ،

خسته شدم از بی جایی !

کاش اون لحظه ای که یکی ازت میپرسه "حالت چطوره؟" و تو جواب میدی "خوبم!" ، کسی باشه که محکم بغلت کنه و آروم تو گوشت بگه: "میدونم خوب نیستی..."

برای همه وقت هایی که مرا به خنده واداشتی.
برای همه وقت هایی که به حرف هایم گوش دادی.
برای همه وقت هایی که به من جراْت و شهامت دادی.
برای همه وقت هایی که مرا در آغوش گرفتی.
برای همه وقت هایی که با من شریک شدی.
برای همه وقت هایی که خواستی در کنارم باشی.
برای همه وقت هایی که به من اعتماد کردی.
برای همه وقت هایی که مرا تحسین کردی.
برای همه وقت هایی که گفتی دوستت دارم.
برای همه وقت هایی که در فکر من بودی.
برای همه وقت هایی که برایم شادی آوردی.
برای همه وقت هایی که به تو احتیاج داشتم و تو با من بودی.
برای همه وقت هایی که دلتنگم بودی.
برای همه وقت هایی که به من دلداری دادی.

برای همه وقت هایی که در چشمانم نگریستی و صدای قلبم را شنیدی...


تو را سپاس...

گفتم بگو ...


سکوت کرد و رفت ...


و من هنوز گوش میدهم...

خاطرت هست؟
می گفتم در قانون من
چه بدانی چه ندانی،
چه بخوانی چه نخوانی
وقتی خون به نقطه ی جوش می رسد،
...شعر می شود...

اما چند روزیست واژه ها خیال قافیه شدن ندارند!
شعر امشبم تنها یک کلمه است:

تــــــ ــو!‬